Odzyskanie niepodległości Polski, to nie tylko okres radości, ale również ciężkiej pracy przy uporządkowaniu kraju pod względem nie tylko politycznym, gospodarczym, prawnym i monetarnym. Na terenie odzyskanego kraju funkcjonowały trzy systemy monetarne i cztery waluty. Rząd tymczasowy musiał szybko podjąć decyzję jaka waluta będzie obowiązująca do czasu wprowadzenia nowej typowo polskiej. Zdecydowano się, że chwilowo walutą polską będzie wzorowana na emitowanej przez podległą niemieckiemu bankowi centralnemu Polską Krajową Kasę Pożyczkową marka polska. Pierwszą rzeczą jaką trzeba było wykonać to było przejęcie PKKP przez rząd polski. Dopiero po tym fakcie całkowicie polski emitent 19.01.1919roku wypuścił pierwszy banknot o nominale 500mkp.
Banknot nowej polskiej marki wyglądał zupełnie inaczej niż banknoty emitowane przez niemiecki zarząd. Pierwszą rzeczą jaka się rzucała w oczy była notka prawna o treści: “Państwo Polskie przyjmuje odpowiedzialność za wymianę niniejszego biletu na przyszła polską walutę według stosunku, który dla marek polskich uchwali Sejm Ustawodawczy.” Ponadto na banknocie nie było już podpisu zarządu Generalnego Gubernatorstwa, tylko już zarządu Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej. Banknot miał już zabezpieczenia w postaci znaku wodnego. Kolejnym banknotem, który został wyemitowany w lutym 1919 roku było 100mkp z podobizna Naczelnika Tadeusza Kościuszki.
Również ten banknot posiadał zabezpieczenia w postaci znaku wodnego. Bardzo ciekawe jest to, że banknoty jednej emisji miały różne znaki wodne. Najczęściej spotykanym był znak w kształcie plastra miodu, jednak banknoty, które pochodziły z oznaczonej serii III A znak wodny miał kształt orła. Ornament w kształcie plastra miodu był najczęściej stosowanym przy produkcji polskich banknotów. Nawet emitowany w 1920 roku banknot o nominale 1/2mkp miał właśnie taki znak wodny. Znaki wodne na polskich markach były różne w zależności od nominałów, roku emisji, a nawet serii. Spotyka się marki ze znakiem wodnym w kształcie głowy, orła, siatki jednak plaster miodu był chyba ulubionym motywem.