We wrześniu 1939 roku tereny polskie zostały podzielone na trzy części – część wschodnia została zaanektowana przez Związek Radziecki, tereny zachodnie – Wielkopolska, Śląsk oraz Pomorze zostały włączone w skład Rzeszy Niemieckiej, na pozostałych terenach powstała Generalna Gubernia, której zarządcą został nazistowski urzędnik – bliski współpracownik Hitlera Hans Frank. Jako stolicę Hans Frank obrał Kraków. Już od początku swoich rządów na okupowanym terenie Polski, Frank zaczął wprowadzać niemiecki porządek prawno – administracyjny. W ramach tego porządku został powołany Bank Emisyjny z Feliksem Młynarczykiem jako jego prezydentem. Na jego zastępcę powołano Rudolfa Jędrzejowskiego.
Bank ten miał na początek zająć się wymianą polskich pieniędzy, które zostały emitowane na terenie przedwojennej Polski. Wymiana była zróżnicowana i zależna od narodowości. Pierwszym banknotem jaki był wyemitowany przez Bank Emisyjny w Polsce było 100zl. Był to przedruk banknotu z 1932 oraz 1934 roku. Jego drukiem zajęła się drukarnia dawnej Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, z której nazwy usunięto element Polska. Z samego banknotu usunięto wszelkie symbole związane z Polską czyli godło polskie i inne rysunki związane z polskością. Na banknocie widnieje rok emisji 1934 choć emitowany był w 139 roku, widnieją na nim również podpisy ówczesnych władz Banku Polskiego.
Okupant na awersie umieścił nadruk: „Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete”. Awers zdobiła głowa księcia Poniatowskiego umieszczona z prawej strony banknotu, na marginesie znajdował się jedynie nominał. Rewers zdobił natomiast rysunek dębu oraz postacie symbolizujące handel i przemysł. Banknot w obiegu był zaledwie od lutego do maja 1940 roku i został zastąpiony przez wyemitowany 1 marca 1940 roku banknot zaprojektowany przez Leonarda Sowińskiego. Banknot był drukowany w austriackiej wytwórni, na jego awersie widniały jedynie rysunki nominałów w owalu. Na banknocie oryginalnym z 1932 roku widniał w tym miejscu książę Poniatowski. Na banknocie tym widnieją już podpisy zarządu okupacyjnego banku, oraz numer seryjny składający się z siedmiu cyfr na czerwonym tle. Rewers banknotu zdobił rysunek budynku Banku Polskiego w Warszawie. Banknot był w obiegu do 10.01.1945.